1) حدود دو هفته پیش برای مصاحبه رفته بودم به...-اسمش را نگویم بهتر است یک وقت می­بینند قبولم نمی­کنند هر چند بعید می­دانم چیزی از شبکه جهانی بدانند، در هر حال ما که دنبال دردسر نیستیم- فقط همین را بگویم که یکی از مراکز مهم و پایه­ای در زمینه مطالعات اسلامی است. یکی از سؤالات درباره میزان ارتباط من با قرآن کریم بود و زیر سؤال چند گزینه قرار داده بودند: حفظ کل، حفظ چند جزء، روخوانی ساده. یعنی حضرات مسؤولین این مرکز اسلامی درجات ارتباط با قرآن را در همین سه-چهار سطح می­دانند. حکماً تدبر در قرآن و مطالعه تفاسیر و... برای خلق الله حرام است.

2) شنیده­ام شاگردان علامه(ره) اصرار داشتند که ایشان بیایند و شرح فصوص ابن عربی را بگویند. بعد از مدتی علامه پذیرفتند. آمدند در جلسه، قرآن را باز کرده و تفسیر المیزان را شروع کردند. یعنی که قرآن را رها کرده­ دنبال چه می­روید. فأین تذهبون؟

3) از دیروز فکری شدیم که روز مبعث کجا برویم که هم جشنی باشد و هم سخنرانی مفیدی که این روز را به غفلت نگذرانیم و متأسفانه چون در این شهر هیچ کجا را نمی شناسیم، راه به جایی نبردیم. ولی خدا را شکر به برکت رسانه ملی سخنرانی روز مبعثمان هم جفت و جور شد. صبح در خلال صبحانه زدیم شبکه قرآن. سخنرانی امام(ره) در روز مبعث یکی از سالها در جمع مردم آذربایجان.

4) "غایت بعثت همان است که خداى تبارک و تعالى در سوره «جمعه» فرموده است: هُوَ الَّذى بَعَثَ فِى الامِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ و یُزَکِّیهِم وَ یُعلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکمَةَ وَ إِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ. غایت بعثت این­هایى است که در این آیه شریفه ذکر مى‏فرماید؛ مى‏فرماید که خداى تبارک و تعالى آن خدایى است که مبعوث کرده است در بین شما از خود شما یک رسولى، یک فرستاده‏اى و این فرستاده این چند امر را از طرف خدا باید انجام بدهد: یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ آیات خدا را بر مردم قرائت کند. قرآن آیات الهى است و انگیزه بعثت آوردن این کتاب بزرگ است و تلاوت کردن این کتاب بزرگ و آیه عظیم الهى است. ... انگیزه نزول این کتاب مقدس و انگیزه بعثت نبى اکرم براى این است که این کتاب در دسترس همه قرار بگیرد و همه از او به اندازه سعه وجودى و فکرى خودشان استفاده کنند. مع الأسف، نتوانستیم ما و نتوانسته است بشر و نتوانسته‏اند علماى اسلام آن طورى که باید استفاده از این کتاب مقدس بشود، استفاده کنند. باید همگان افکار خودشان را به کار بیندازند و مغزهاى خودشان را متوجه کنند به این کتاب بزرگ، تا اینکه این کتاب بزرگ را به طورى که هست و به طورى که ما مى‏توانیم از او استفاده کنیم همه استفاده کنند. و قرآن آمده است براى استفاده همه طبقات، هر کس به مقدار استعداد خود پس یک انگیزه از بعثت این است که قرآن که در غیب بوده است و به صورتهاى غیبى بوده است و در علم خداى تعالى بوده است و در غیب الغیوب بوده است، به وسیله این موجود عظیمى که به واسطه مجاهدات بسیار و به واسطه بودن او بر فطرت حقیقى و فطرت توحیدى و همه مسائلى که هست، رابطه دارد با غیب، به واسطه رابطه‏اى که با غیب دارد، این کتاب مقدس را از مرتبه غیب متنزل کرده است و بلکه تنزلاتى حاصل شده است و تا رسیده است به مرتبه «شهادت»، که به صورت الفاظ در آمده است و این الفاظ را ما و شما و همه مى‏توانیم بفهمیم و معانى آن را تا اندازه‏اى که مى‏توانیم ما استفاده از آن مى‏کنیم. و انگیزه بعثت، بسط این سفره [است‏] در بین بشر از زمان نزول تا آخر." (صحیفه امام، ج14، صص 386-388)